فانتزی کردن و فاجعهسازی به ظاهر دو تجربهی کاملاً متضادند: فانتزی، نوعی گسیخته شدن از دنیای واقعی و فرورفتن در جهان خیالانگیز و لذتبخش است؛ در حالی که فاجعهسازی، آیندهای سهمگین و ناگوار را پیشبینی میکند. در فانتزی، نوعی بازگشت به تصاویری خوشایند و خاطرهانگیز داریم، و در فاجعهسازی، با حرکت به سوی آیندهای تهدیدآمیزContinue reading “آیا فانتزی کردن، روی دیگر فاجعهسازی نیست؟”